Bądź kreatywny: tworzenie abstrakcyjnych portretów

Na przestrzeni dziejów abstrakcja w kontekście postaci ludzkiej przybierała wiele kształtów – od kubistycznych form Picassa po rzeźby Henry’ego Moore'a. Abstrakcyjna fotografia portretowa nadaje nowe oblicze twarzom i ciałom, które wszyscy widujemy na co dzień. Nie ma tu żadnych zasad. Nie liczy się ostrość ani dokładność. Zamiast skupiać się dokładnym odwzorowaniu fotografowanych osób, za pomocą zdjęć możemy przekazywać różne koncepcje i emocje. Jest to także doskonały test sprawdzający umiejętności fotograficzne oraz okazja do ciągłego eksperymentowania i nieustannej zabawy.

Można tworzyć interesujące wzory światła i cieni na fotografowanej osobie. Wystarczy obiekt ze szczelinami lub otworami, przez które przedostaje się światło. Te rodzaje elementów blokujących światło nazywane są w języku angielskim „gobo” (skrót od ang. go-between). W domu na pewno znajdziesz wiele przedmiotów, które będą się do tego nadawać. Luźno tkane koce, osłony grzejników, rolety okienne, durszlaki, a nawet gałęzie drzew lub metalowe stoły ogrodowe mogą się przydać. W tym przypadku użyliśmy szablonu z okrągłym wzorem mandali. Oczywiście możesz także stworzyć własne gobo za pomocą kartki i ostrego noża.

Kluczem do tworzenia dobrze zdefiniowanych cieni przy użyciu gobo jest źródło światła o ostrych krawędziach. Bezpośrednie światło słoneczne jest idealnym rozwiązaniem, ale można również użyć latarki, zwykłej żarówki lub lampy błyskowej Speedlite. Im mniejsze źródło światła, tym ostrzejsze i wyraźniejsze będą cienie. Zbliż gobo jak najbliżej twarzy. Jeśli korzystasz ze sztucznego światła, odsuń źródło światła i wyłącz wszystkie pozostałe światła. Zaletą abstrakcyjnych portretów jest fakt, że do robienia wysokiej jakości zdjęć nie jest potrzebny profesjonalny zestaw. Idealna byłaby łatwa w obsłudze lustrzanka cyfrowa dla początkujących, taka jak Canon EOS 850D z podstawowym obiektywem lub obiektywem do zdjęć portretowych. Jeśli chodzi o ustawienia aparatu, użyj trybu preselekcji przysłony (Av) i ustaw ujemną korektę ekspozycji (jeden stopień lub dwa stopnie), aby cienie wyszły ładne i intensywne.

Lustro może wywołać silne uczucia dotyczące świadomości i tożsamości, więc jest idealnym rekwizytem, którego można użyć w abstrakcyjnych portretach. Podczas pracy z lustrami trudność polega na dobraniu właściwego kąta i ustawieniu fotografowanej osoby w odbiciu. Trzeba również zdecydować, czy chcemy ustawić ostrość na odbitej postaci czy na samym lustrze, ponieważ te dwa elementy będą się znajdować na różnych płaszczyznach ostrości. Jeśli oba elementy mają być wyostrzone, trzeba użyć małego otworu przysłony, np. f/16, co pozwoli zwiększyć głębię ostrości.

Wykorzystując lustro przy eksperymentowaniu z autoportretami i tworzeniu kątów, możesz stworzyć mnóstwo abstrakcyjnych zdjęć. Jeśli masz ręczne lusterko, możesz ustawić je blisko twarzy fotografowanej osoby, tworząc surrealistyczny portret. Możesz też użyć kilku dużych luster i stworzyć zdjęcie z efektem nieskończoności.

Na co dzień chłoniemy rzeczywistość, żyjąc od jednej chwili do drugiej. Przeglądając zdjęcia uwiecznione za pomocą aparatu, możemy doświadczyć jednocześnie kilku wymiarów czasu. Długi czas naświetlania umożliwia tworzenie różnych abstrakcyjnych efektów. Do najbardziej atrakcyjnych efektów należy malowanie światłem.

Przesuwając na ujęciu źródło światła, takie jak kolorowa latarka, podczas kilkusekundowej ekspozycji, można stworzyć zachwycające smugi światła. Aby wykonać portrety malowane światłem, należy zrobić zdjęcie w ciemnym pomieszczeniu (nie musi być całkowicie czarne), ustawić aparat na statywie i poprosić fotografowaną osobę, aby stała jak bardziej nieruchomo. Prawidłowe ustawienia ekspozycji zależą od mocy latarek i światła otoczenia, ale dobrym punktem wyjścia jest włączenie trybu ręcznego (M) z czasem naświetlania 13 s, przysłoną f/16 i czułością ISO 100. Naciśnij spust migawki, a następnie zacznij wykonywać płynne ruchy latarką lub innymi źródłami światła wokół fotografowanej osoby, aby malować światłem. Możesz malować zarówno przed, jak i za fotografowaną osobą, aby efekt uzyskał głębię. Możesz też skierować latarkę w stronę twarzy, aby ją oświetlić – rób to z boku, aby zapobiec uchwyceniu latarki na obrazie.

Przezroczyste powierzchnie idealnie nadają się do tworzenia abstrakcyjnych portretów. Oszronione szkło, cienki jedwab lub jakakolwiek inna półprzezroczysta powierzchnia umieszczona między fotografowaną osobą a aparatem zasłoni szczegóły, ale pozostawi odbicie twarzy, dzięki czemu powstanie piękny, subtelny portret. Umieść fotografowaną osobę po jednej stronie okna – z twarzą zwróconą w kierunku światła – a następnie zrób zdjęcie zza okna. Eksperymentuj z punktem ostrości – możesz ustawić ostrość na powierzchni, aby twarz za nią była rozmyta. Rozprysk wody na szkle może wprowadzić melancholijny nastrój, zwłaszcza podczas robienia zdjęć w pochmurny dzień.

Tryb wielokrotnej ekspozycji w aparacie Canon umożliwia połączenie dwóch lub większej liczby zdjęć w celu utworzenia obrazów koncepcyjnych i abstrakcyjnych efektów. Inspiracją do stworzenia tego efektu była technika stosowana w przypadku starych aparatów analogowych. Polegała ona na dwukrotnym naświetlaniu tej samej klatki filmu. Jednak dzięki aparatowi firmy Canon, takiemu jak model EOS R6, możesz wznieść fotografię na wyższy poziom. Po wybraniu liczby ekspozycji w menu aparatu zrób pierwsze zdjęcie. Gdy zrobisz kolejne, zobaczysz poprzednią klatkę nałożoną na pogląd kadru na żywo, co pomoże je odpowiednio zestawić. Efekt ten można także uzyskać podczas obróbki zdjęć w programie Canon Digital Photo Professional (DPP).

Podczas wykonywania portretów z podwójną ekspozycją spróbuj wykadrować fotografowaną osobę z profilu – ukaż jej sylwetkę na jasnym tle, takim jak niebo lub okno. Gdy przejdziesz do drugiej klatki, sylwetka będzie współgrać z wyraźnym konturem głowy. Jeśli chodzi o drugą klatkę (bądź trzecią, czwartą lub piątą), nie ma ograniczeń w kontekście kreatywnej pracy. Możesz wybrać krajobraz miejski lub scenerię przyrodniczą. Możesz też wybrać obiekt znajdujący się blisko fotografowanej osoby, uchwycić zwierzę, a nawet sfotografować inną osobę.

Następnym razem, gdy będziesz tworzyć portret, spójrz na sprawę z nowej perspektywy i wyraź siebie, korzystając z przedstawionych tutaj wskazówek.


Autor: James Paterson