Krótki przewodnik po fotografowaniu sportów zimowych

Fotografowanie dynamicznych wydarzeń w śnieżnym otoczeniu wiąże się z wyjątkowymi wyzwaniami.

Dokumentując śmiałków, którzy bez trwogi zjeżdżają z gór, zawsze polujesz na lepsze ujęcia śnieżnego puchu i efektownych trików. W zimnym powietrzu akumulatory rozładowują się szybko. Na mrozie palce nie radzą już sobie tak dobrze z obsługa spustu migawki. Co więcej, promienie słońca mocno oświetlają stoki.

Richard Walch, wysoko ceniony zawodowy fotograf sportowy i ambasador Canon, nie boi się tych wyzwań.

„Z biegiem czasu nauczyłem się, że na pobyt na górskim stoku trzeba się dobrze przygotować” – mówi. „Potrzebny jest odpowiedni sprzęt, ponieważ jeśli na górze coś pójdzie nie tak, na nic zdadzą się wymówki”.

Aby ułatwić przygotowanie do robienia zapierających dech w piersiach zdjęć zimowych, przedstawiamy wskazówki Richarda dotyczące fotografowania śnieżnych dyscyplin sportu.

Richard radzi uzbroić się w cierpliwość i obserwować światło w oczekiwaniu na odpowiedni moment.

„Wschody i zachody słońca zapewniają wspaniałe warunki oświetleniowe do fotografowania na górskich stokach. Aparat Canon EOS R50 doskonale nadaje się do fotografowania w słabym oświetleniu, na przykład podczas wschodu i zachodu słońca. Procesor DIGIC X jest bardzo zaawansowany, dlatego zapewnia wspaniałe rezultaty, nawet jeśli trzeba ustawić nieco większą czułość ISO, aby zrekompensować brak światła”.

Aparat EOS R50, mimo że jest modelem klasy podstawowej, może robić zdjęcia z szybkością 15 kl./s, co skraca czas między zdjęciami i pozwala uchwycić wyjątkową chwilę bez uszczerbku dla jakości obrazu.

Richard ostrzega jednak, że nie należy polegać na wąskim przedziale czasowym. Trzeba nastawić się na całodniowy pobyt na górskim stoku.

„Pogoda w górach jest trudna do przewidzenia i szybko się zmienia. Sugeruję jak najwcześniejsze wyjście w góry” – mówi. „Pozwoli to wykorzystać chwile cechujące się idealnym światłem”.

Podczas fotografowania dowolnej dyscypliny sportowej trzeba nawiązać kontakt z obiektem, aby wspólnie zrobić oszałamiające zdjęcie.

„W przypadku sesji zdjęciowej ze sportowcem trzeba znaleźć nić porozumienia, bo tylko dzięki temu uda się zrobić wyjątkowe zdjęcie”.

Zdaniem Richarda kluczem jest tu zachowanie równowagi między umiejętnościami fotografa a sprawnością sportowca. „Mogę powiedzieć sportowcowi, czy dane miejsce jest fotogeniczne lub co muszę zrobić, aby takim się stało. Jednak najpierw zawsze pytam: »Gdzie czujesz się komfortowo? Gdzie możesz pokazać mi swoje zdolności w pełnej krasie?». Wtedy możemy wspólnie wykazać się kreatywnością”.

„Jeśli przebywamy na chłodzie, musimy tam pozostać. Przejście z zimnego stoku do ciepłego wnętrza sprawi, że obiektyw zaparuje, dlatego tak ważne jest, aby trzymać sprzęt na zewnątrz do końca dnia” – mówi Richard.

„Ponadto w niskiej temperaturze akumulator aparatu może rozładowywać się bardzo szybko, więc warto nosić ze sobą dwa zapasowe akumulatory, które umożliwią całodzienną pracę.

Oczywiście pojawi się głód, więc trzeba zabrać sporo przekąsek. Pozbycie się głodu i zadbanie o odpowiednią temperaturę ciała pozwoli zachować koncentrację” – mówi Richard.

„Zimne dłonie utrudniają obsługę sprzętu, dlatego trzeba mieć ciepłe rękawiczki i odpowiednie okulary przeciwsłoneczne UVP, które chronią oczy przed słońcem i oślepiającym śniegiem. Koniecznie trzeba wziąć ze sobą solidny, izolowany plecak, który zabezpieczy sprzęt w razie upadku”.

Jeśli chodzi o ochronę aparatu przed zimnem, niektóre aparaty z systemu Canon EOS R są odporne na warunki pogodowe – wszystkie złącza, śrubki i otwory są chronione przed osadem, w tym śnieżnym.

Wybór odpowiedniego miejsca na górskim stoku jest równie ważny, co dobór odpowiedniego światła. Nie ma nic złego w metodzie prób i błędów, ale są pewne pozycje, których należy unikać podczas fotografowania.

„Gdy fotografujemy górę na wprost, wydaje się ona płaska. Warto fotografować z boku lub z poziomu poniżej obiektu”.

Niezależnie od tego, gdzie zdecydujesz się zająć pozycję, nie staraj się przesadnie reżyserować poczynań sportowca. Niech sportowiec – narciarz, snowboardzista, bobsleista czy ktokolwiek inny – robi swoje.

„Odradzam pozowane zdjęcia. Lepiej fotografować jako postronny obserwator, gdy narciarz lub snowboardzista patrzy przed siebie, w kierunku jazdy”.

Oczywiście czasami warto zrobić zdjęcia portretowe. Richard mówi jednak, by nie oddzielać ich od akcji.

„Jeśli chodzi o portrety, to albo stajemy z kimś »twarzą w twarz« i robimy mu zdjęcia podczas rozmowy, z bliska, albo ustawiamy się na zboczu i z daleka dokumentujemy przebieg wydarzeń. Nie wybieramy pośrednich rozwiązań”.

Zazwyczaj należy unikać fotografowania pod słońce. Richard twierdzi jednak, że jest to zasada stworzona po to, by ją łamać.

„Słońce przebijające się przez chmury jest prawdziwym błogosławieństwem w przypadku fotografii górskiej. Nie bój się jednak fotografować pod słońce – w ten sposób można zrobić wyjątkowe zimowe fotografie sportowe”.

Zanim jednak skierujesz obiektyw w stronę słońca, upewnij się, że obraz nie będzie zbyt jasny.

„Najlepszym sposobem zapobiegania prześwietleniu zdjęć w tych warunkach jest ręczne ustawienie czasu naświetlania 1/2000 s, przysłony f/8 i czułości ISO 200. W przypadku wykonywania zdjęć w trybie automatycznym warto zastosować korektę ekspozycji w zakresie od +1 do +3 stopni. W przeciwnym razie obrazy będą zbyt ciemne”.

Jeśli znajdziesz odpowiednie ustawienia, uzyskany efekt będzie tego wart.

„Słońce podświetli śnieg wzlatujący spod narciarza lub snowboardzisty podczas jazdy. Zdjęcia będą jeszcze lepsze, jeśli słońce znajdzie za fotografowaną osobą. Współczesne obiektywy są naprawdę bardzo zaawansowane”.

Richard mówi, że istnieją praktyczne sposoby, aby wykorzystać słońce. „Jeśli mamy pod ręką śnieg, warto wyrzucić garść puchu w powietrze i sfotografować go pod słońce. Da to niezwykły efekt”.

Gdy fotografujemy w śnieżnym otoczeniu, wyjątkowy charakter nadają zdjęciom nieskazitelnie białe szczyty. Jednak czysty biały śnieg mocno odbija światło.

„Teraz musimy przejść do spraw technicznych. Matryca aparatu jest skalibrowana na kolor szary. Szarość to dla niej punkt wyjścia. Jeśli scena jest w przeważającej mierze biała, należy to uwzględnić”.

Na szczęście istnieją sposoby, aby dostosować się do śniegu.

„Aby na zdjęciach z dużą ilością bieli śnieg nie wydawał się szary, zaczynam od określonej kombinacji ustawień”. Richard zaleca przełączenie aparatu w tryb M (manualny), ustawienie czasu naświetlania 1/2000 s, przysłony f/8 i czułości ISO 200.

Richard mówi też, że na śnieżnym tle szczególnie efektownie wygląda kolorowa kurtka.

Oprócz konfiguracji aparatu pod kątem śnieżnobiałej scenerii należy przygotować go na szybkie zjazdy.

„Cała sztuka polega na kierowaniu autofokusem. Trzeba zacząć fotografować natychmiast po zobaczeniu obiektu w kadrze. Autofokus »wyciąga wnioski« z każdego kadru: identyfikuje kierunek, w jakim porusza się obiekt, oraz jego prędkość, a następnie przewiduje, gdzie znajdzie się on za chwilę”.

Richard twierdzi, że wiele się zmieniło w świecie aparatów, odkąd zaczął fotografować snowboard dla wiodących magazynów sportowych.

„Pamiętam, jak fotografowałem na lodowcu Fleck, a po pierwszym tygodniu pojechałem do Vancouver do laboratorium i oddałem 20 rolek filmu do wywołania. Trzy godziny później dostałem je z powrotem i zacząłem płakać. Wszystko dlatego, że każde ujęcie było niedoświetlone” – mówi Richard. „W przypadku filmu pozytywowego odchylenie nawet o pół stopnia psuje cały efekt”.

Obecnie takich problemów z obróbką można całkowicie uniknąć dzięki edycji cyfrowej. Jednak zawsze trzeba zabierać ze sobą odpowiedni aparat i sprzęt.

Na stoku trzeba mieć zaawansowany, kompaktowy aparat” – mówi Richard. „Przyda się także wizjer, ponieważ w górach często jest zbyt jasno, aby skomponować obraz za pomocą ekranu aparatu. Jeśli fotografujemy dynamiczne wydarzenia sportowe, musimy mieć aparat pozwalający rejestrować ponad pięć klatek na sekundę”.

Aparaty Canon EOS R7 i Canon EOS R8 to doskonałe modele do zabrania na stok. Obydwa cechują się niezwykle szybkim trybem zdjęć seryjnych i systemem Dual Pixel CMOS AF II, który szybko i celnie wyostrza obiekty. Zarówno matryca APS-C aparatu EOS R7, jak i pełnoklatkowa matryca aparatu EOS R8 rejestrują obrazy z zachowaniem wyraźnych szczegółów.

„Do dzieła” – mówi Richard. „Poeksperymentuj i znajdź własny styl. Nabierz odwagi. Zacznij fotografować”.