Marcin Sauter Prawda dokumentu. Siła charakteru

Michał Woroch jest podróżnikiem. Na swoim koncie ma konną wyprawę w Mongolii oraz 371-dniową przeprawę przez obie Ameryki – z Ziemi Ognistej na Alaskę. W 2021 r. Michał zdecydował się na kolejną, ekstremalną wyprawę. To ponad 200-kilometrowa trasa Annapurna Circut w najwyższych górach świata – Himalajach. Z pozoru ta stricte treckingowa trasa nie wydaje się zbyt wymagająca. Przynajmniej jak na podróżnika. Ale Michał typowym podróżnikiem nie jest. Michał porusza się na wózku – choruje na rdzeniowy zanik mięśni (SMA). Himalajską trasę chce pokonać na specjalnie zaprojektowanym elektrycznym łaziku.

W skład kilkuosobowej ekipy – obok Bartosza Mrozka, Bartosza Malinowskiego, Michała Worocha, Łukasza Lisowskiego i Vytautasa Juozėnasa Škicasa – wchodzi dwójka fotografów-filmowców. To Eliza Kubarska i Marcin Sauter, którzy postanowili zrealizować film dokumentalny z wyprawy (film powstaje w reżyserii Elizy i Michała, produkcja Monika Braid). Dokumentując zmagania Michała bezpośrednio na miejscu, chcą pokazać światu niezwykły wyczyn człowieka, który – symbolicznie i dosłownie – walczy o przetrwanie. Film ma być świadectwem nieprawdopodobnej siły woli podróżnika, który z każdą wyprawą przekracza coraz dalsze granice determinacji i zapału do osiągania kolejnych celów.

Wybór formy dokumentalnej, jako gatunku filmowego do przedstawienia wyprawy Michała, był dla twórców oczywisty od początku. Zamiłowanie do tej formy Marcin Sauter ma jeszcze z początków swojej drogi zawodowej. Już latach 90., jako niespełna trzydziestoletni fotograf tworzył fotoreportaże dla największych polskich dzienników tj. Gazeta Wyborcza czy Rzeczpospolita. Na ścieżkę filmową wszedł jednak dość szybko i zdecydowanie. Już w 1997 r. wspólnie z Maciejem Cuske rozpoczynają pracę nad pierwszą niezależną fabułą „I co wy na to, Gałuszko?” Od tego momentu (najczęściej w ramach grupy twórców Paladino) powstała seria pełnych metraży na czele z „Za płotem” (2005), „Kino Objazdowe” (2005) i „Na północ od Kalabrii” (2009). W swoich realizacjach Sauter często łączy role reżysera, scenarzysty i operatora.

W 2005 roku Sauter zostaje stypendystą Prezydenta Miasta Bydgoszczy i Artystą Roku w kategorii film plebiscytu Gazety Wyborczej. W kolejnych latach otrzymuje m.in. Nagrodę Artystyczną Miasta Torunia im. Grzegorza Ciechowskiego. O swoich filmach mówi często jako o niezależnych bytach, w które stara się nie ingerować i nie zakłócać ich naturalnego biegu.

Jako "plan zdjęciowy" Himalaje są ambiwalentne. Z jednej strony to miejsce symboliczne, niedostępne dla każdego – idealna scenografia pod stworzenie czegoś osobliwego. Z drugiej jednak warunki panujące na miejscu i cała logistyka sprzętowa z tym związana wymagają ogromnej determinacji i środków, aby całość mogła się udać.

Przygotowując się sprzętowo na taką wyprawę, filmowcy zwykle muszą szukać kompromisów. Waga i ilość sprzętu – charakterystyczna dla rozbuchanych fabularnych planów zdjęciowych – w górach ogranicza się do minimum, a sam sprzęt musi być możliwie uniwersalny i ergonomiczny. W Himalayas Challenge_2021 Sauter i Kubarska zabrali dwie kamery Canon – EOS C300 Mark III jako kamerę główną i kompaktowy model EOS C70 z mocowaniem RF.

Z perspektywy twórców kluczowy był też dobór obiektywów. Sauter, obok natywnego szkła EF 70-200mm f/2.8L II IS, zdecydował się zabrać kilka stałoogniskowych obiektywów fotograficznych Canon FD, które pięknie przenoszą halację, a ich niższa rozdzielczość daje na swój sposób plastyczny, filmowy obraz.

W lutym 2020 r. oba modele – EOS C300 Mark III i EOS C70 – trafiły na listę kamer oficjalnie rekomendowanych przez Netflix, jako kamery główne do produkcji 4K z serii Netflix Originals. Podobnie jak było to w przypadku wyprawy Himalayas Challenge_2021, obie kamery doskonale się uzupełniają w dynamicznych środowiskach produkcyjnych – tam, gdzie elastyczność sprzętu jest kluczowa. Z perspektywy twórców, do tych korzyści należy też dodać walory postprodukcyjne – oba modele nagrywają w tym samym kodeku i wykorzystują tę samą technologię przetwarzania kolorów Canon, elementy kluczowe dla ekip pracujących na kilku kamerach jednocześnie. Na koniec ergonomia, intuicyjność obsługi i szeroki wybór dostępnych obiektywów sprawiają, że obok perfekcyjnego obrazu wysokiej jakości, praca w środowisku kamer Cinema EOS staje się po prostu wydajniejsza.